404 dagen later…

Het kriebelt eindelijk weer om te bloggen. Ohio is zo koud, dat zelfs de hersenen bevriezen.

Maar hier in het zonnige Californie, begint alles stilaan te functioneren. Kan ook niet anders, nu ik geen thuisblijfmama meer ben. De eerste weken crashte ik elke namiddag in de zetel. Nu werkt alles weer op volle toeren. Zo goed zelfs, dat hier weer een blogpostje verschijnt.

Of wat er in een 5 maanden of zo allemaal kan veranderen. Van Ohio naar Californie verhuizen. Een huis verkopen en eentje zoeken om te huren. Jason in een nieuwe school inschrijven. Een nieuwe job voor Ben en een nieuwe oude job voor mij.

Het voelt nog steeds alsof het ‘meant to be’ was. Ben die wat op LinkedIn prult en meteen gecontacteerd wordt door een recruiter voor een job in El Monte. Zo dicht bij ons oude, vertrouwde stekje. En dan meteen een volmondige ‘Ja, en kan je ook agility lessen geven?’ krijgen van mijn oude bazin op mijn voorzichtige vraag of ik misschien mijn oude job kon terugkrijgen.

Een job waar ik mijn eigen uren kan kiezen. Dat vind je nergens anders dan bij I Dig My Dog. Ik werk simpelweg tijdens de schooluren, met wat extra werkuren op dinsdag, woensdag en donderdag. Dan brengt Ben Jason naar school, terwijl ik al om kwart voor zeven de zaak open doe. Ben en Jason wandelen dan samen naar de schoolingang, zo dichtbij is het!

Om 13 uur sta ik alle dagen aan de schoolpoorten te wachten tot ze de kindjes buiten laten. En een uurtje vroeger op donderdag. Want dan hebben ze een ‘consolidated day’. Plus alle andere dagen dat ze speciale schooluren hebben. Als werkende moeder een kind hebben in Amerika, het ligt niet voor de hand. Halve dagen school. Plus alle dagen dat ze vroeger gedaan hebben, of de dag vrij hebben.

Ik heb geluk met mijn flexibele job. Anders kan je nog extra geld neerleggen voor naschoolse opvang. Kinderen hebben is zeker niet evident in dit land. Vijf jaar lang moet je betalen voor kinderopvang, als je niet kan thuisblijven. En wanneer je denkt dat dat eindelijk achter de rug is, blijkt dat je nog steeds geen voltijdse job kan combineren met school. Toch niet als je weigert te werken om opvang te betalen.

Dus Ben en ik leggen onze schema’s naast elkaar en puzzelen uit hoe we alles combineren. Dinsdagavond heb ik zelf agility-les, en donderdagavond geef ik agility-les. Donderdagnamiddag heeft Jason van 16 uur tot 17u30 kookles. Maar om 17 uur moet ik vertrekken naar het werk. Dus rijd Ben naar de kookles, waar we van auto en sleutels wisselen, zodat ik kan doorgaan en Ben met Jason naar huis rijdt.

En deze week zal Ben Jason aan de schoolpoort opwachten. Want de schooldag is elke dag om 12 uur gedaan, en anders mis ik 4 extra werkuren. Dat is dan Ben’s lunch.

Het is immers ‘teacher-parent conference week’. En dan moet je dus blijkbaar vroeger uit school. Maandagnamiddag om 14 uur zal ik een kwartiertje met de juf neerzitten. Ik ben benieuwd wat ik te horen zal krijgen.

Leave a comment